ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020
Το θέμα δεν τίθεται για πρώτη φορά. Έρχεται κατά καιρούς, παρέρχεται, ξεχνιέται και αποτέλεσμα μηδέν. Θέλω να αναφερθώ στη λογική να συνενωθούν όλοι οι Πολιτιστικοί Εξωραϊστικοί Σύλλογοι και τα Πνευματικά Ιδρύματα της Άνδρου σε μια ενιαία και πανίσχυρη Ομοσπονδία.
Την αφορμή για το θέμα αυτό, μου την έδωσε η επαφή μου με την Ομοσπονδία Ερασιτεχνικών Θιάσων Αιγαίου, που διοργανώθηκε πρόσφατα στη Ρόδο με εκπροσώπους από 24 αιγαιοπελαγίτικα νησιά.
Η Ομοσπονδία αυτή για να λειτουργήσει και να επιτελέσει το ανεκτίμητης αξίας πολιτιστικό της έργο, χρηματοδοτείται κάθε χρόνο με το ποσό των 80.000 €, από τη Γενική Γραμματεία Πολιτισμού του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Ας έλθουμε τώρα στο ζητούμενο. Γιατί είναι άραγε όνειρο θερινής νυκτός η υλοποίηση της συνένωσης όλων των Συλλόγων και των Ιδρυμάτων του νησιού μας; Η λαϊκή ρήση λέει: «Η ισχύς εν τη ενώσει».
Η Ομοσπονδία της Άνδρου θα έχει πολλαπλά οφέλη και μόνο. Δείτε για παράδειγμα την Ομοσπονδία των Κρητικών Σωματείων, που, χωρίς υπερβολή, ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις… και εκτός αυτού έχουν δική τους τηλεόραση και ραδιόφωνο, συμμετέχουν στις μεγάλες μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις ανά το πανελλήνιο, πρωτοστατούν στα διεθνή γαστρονομικά φεστιβάλ.
Στην Άνδρο, δυστυχώς, δεν επικρατεί το αυτονόητο. Κάθε Σύλλογος, μικρός ή μεγάλος, οχυρώνεται στο καβούκι του, θεωρεί συνήθως τα προεδρεία «ισόβια», δεν συζητεί την οποιαδήποτε συνεργασία με τον γείτονά του.
Σε όλους επικρατεί μια ακατάσχετη καχυποψία. Ακούμε συχνά τη φράση: «Τι άραγε κρύβει μια τέτοια κίνηση;» «Υπάρχουν μήπως μύχιες σκέψεις για πολιτικά οφέλη;» Η εσωστρέφεια στο απόγειό της!
Δείτε με προσοχή τον πολιτιστικό χάρτη της Άνδρου. Το νησί είναι τριχοτομημένο στη Χώρα, το Κόρθι και το Γαύριο. Όλοι είναι εναντίον όλων.
Με αποτέλεσμα, αν υπάρχει για παράδειγμα μία σημαντική εκδήλωση στο Γαύριο, αυτή δεν διαχέεται, δεν διαφημίζεται και δεν προβάλλεται σε ολόκληρο το Δήμο. Η Ομοσπονδία θα μπορούσε κάλλιστα, με τις πολιτιστικές της αλληλεπιδράσεις, να ενώσει τα τρία διοικητικά φέουδα και να σφυρηλατήσει στενούς δεσμούς ανάμεσα στις διάσπαρτες πολιτιστικές μονάδες. Έτσι, το νησί θα μπορεί να εμφανίζεται ως μία οργανωμένη δυνατή φωνή, που θα αξιοποιεί στο έπακρο την πλούσια πολιτιστική του κληρονομιά.
Θα μπορούσε κάλλιστα να ισχυριστεί κανείς ότι όλα αυτά είναι «έπεα πτερόεντα» και τίποτα άλλο.
Επειδή στη ζωή μου έβλεπα το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο, διαπιστώνω ότι δίπλα στη γερασμένη αρτηριοσκληρωμένη γενιά αναδύεται στο νησί μας μια νέα θαρραλέα γενιά, που βάζει το συμφέρον της Άνδρου πάνω από όλα και πιστεύει σε μια κοινωνική αλλαγή. Σε μια τέτοια πρωτοβουλία μπορούν να προσέλθουν όσοι φορείς πιστεύουν ειλικρινά στην πρόοδο και την εξωστρέφεια. Όσοι παραμένουν στην επαρχιώτικη μοναξιά τους, θα μείνουν στο περιθώριο.
Η ζωή προχωράει πλην Λακεδαιμονίων.
«Οι καιροί ου μενετοί».
